W maju członkowie rozrastającego się DKK w Ozorkowie za sprawą Laurenta Gaude i jego „Słońca Scortów” odbyli wyprawę do Montepuccio, na skalisty, spalony słońcem cypel nad Adriatykiem.
Śledzili opisaną w mistrzowski sposób pogmatwaną historię rodziny Scortów, żyjącą pośród wzgórz masywu Gargano, w miejscu, gdzie czas płynie wolniej i gdzie żyją ludzie przywiązani do ziemi,
tradycji i rodziny.
Większość dyskutantów przyjęła „Słońce Scortów” jako pełną humanizmu powieść o ludziach postawionych przed trudnymi wyborami i bohaterach, których proste historie kryją wiele treści.
Z taką interpretacja nie zgodzili się pozostali członkowie dkk w Ozorkowie twierdząc, że są to tylko zwykłe opowieści rozgrywające się w spalonej słońcem wiosce.
Jednomyślnie zaś wszyscy poddali się urokowi epickiej swobody i doskonałej narracji powieści.
Wszystkich klubowiczów uwiódł trudny do uchwycenia i opisania nastrój, ascetyzm języka współgrający z surowością życia ludzi mieszkających na tym wysuniętym w morze skrawku ziemi.